کد مطلب:313992 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:179

گنجینه کتابخانه » شخصیت ها، اصحاب و علماء » حضرت عباس (ع) »»» فهرست کتاب

با توسل به قمر بنی هاشم دخترم شفا گرفت

جناب آقای شیخ احمد متوسل آرانی، طی یادداشتی به انتشارات مكتب الحسین علیه السلام چنین نوشته اند: دانشمند محترم حاج شیخ علی ربانی خلخالی، دامت افاضاته، كرامتی را از آقای محمد قائمی، ساكن محله ی حی العباس كربلای معلی، شنیده بودم ولی ایشان اجازه نوشتن آن را نمی دادند، تا اینكه در تاریخ 27 ربیع الثانی به طور غیر منتظره هنگام ظهر به منزل ما آمدند و حین صحبت، بحثی از كرامات حضرت مولانا قمر بنی هاشم علیه السلام به میان آمد و من شروع به نوشتن نمودم و ایشان هم اجازه دادند دو كرامت از ایشان نقل شود: 1.ایشان گفتند: منزل ما در كربلا طوری بود كه هر روز از مقابل بارگاه ملكوتی آقا قمر بنی هاشم علیه السلام عبور می كردیم، و عادت ما این بود كه جلوی صحن مطهر می ایستادیم و سلام می دادیم. یك شب كه با خانواده به خانه بر می گشتم، به حضرت سلام دادم و به همسرم - كه علویه و سید است - گفتم: سلام كنید. حتی به دختر بچه ام، مائده، نیز گفتم سلام كن. بچه سلام داد و ما به خانه رفتیم. صبح، به رسم عادت، به مغازه رفتم. چیزی نگذشته بود كه همسرم، با گریه، به مغازه آمد و گفت: مائده كور شده: بفریادم برس! با عجله و ناراحتی شدید به خانه آمدم، دیدم دختر بچه آینه ی روی كمد را بر روی خود انداخته، صورتش غرق خون می باشد و ذرات شیشه درچشم او رفته است. دست بچه را گرفتم آمدم جلوی صحن مطهر و گفتم: مولانا، این است رسم جواب سلامت (نمی فهمیدم چه می گویم) این است كرامتت؟! و چون آدم پولداری بودم به یك پزشك متخصص كه از جمله ی آشنایان



[ صفحه 375]



بنده بود مراجعه كردم. گفتم: فلانی هر چه پول می خواهید می دهم دخترم را معالجه بفرمایید. وی دختر را به دقت معاینه كرد، سپس گفت: هر دو چشم او سالم است و اصلا ذرات شیشه در چشم او مشاهده نمی شود. تعجب كردم و گفتم: آن چشم هم؟ گفت: بلی. خلاصه، نه دارویی داد و نه نسخه ای، و به سمت خانه برگشتم. در راه، جلوی صحن مطهر كه رسیدم، گفتم: مولای من، ببخشید، جسارت كردم، جوشی بودم!

آری، به عنایت آقا قمر بنی هاشم (صلوات الله علیه) دخترم از كوری شفا گرفت.